افسوس

به نام خدای مهربون

تازگی ها وقتی می بینم بعضی دوستانم،اطرافیانم،عاشق شده اند حتی قصد ازدواج دارند،واقعاً خوشحال می شوم و بعد واقعاً برای خودم تأسف می خورم ؛نه تأسف ناشی از حسادت،ناشی از  این که دلم را چه ارزان به حراج گذاشتم .

یاد ترانه ی» گریز» از استاد جاودانه ی موسیقی،محمد نوری،می افتم که با حزنی چنان،می خواند : (از اینجا می توانید دانلود کنید)

افسوس بر من،افسوس،افسوس،گوهر خود را فشاندم در پای بت هایی که باید می شکستم

افسوس- 1 مهرماه 1389