دیکتاتورها،اینجا،نمی میرند!

به نام خداوند مهربان

شاید شاخص ترین حسنی که برای نظام های دموکراتیک توسط بزرگان برشمرده می شود،وجود درهای همیشه باز بر روی منتقدان حاکمین آن هاست .

این خصوصیت باعث می شود تا حاکم پیش از آنکه نارضایتی های عموم مردم افزایش یابد به فکر اصلاح امور مردمی که بر آن ها حکومت می کند برآید و در اینجا آنچه نقش مهمی ایفا می کند رابطه ی بی پرده و مستقیم حاکم با مردم است .

همچنین در بحث حقوق حاکم و مردم بر یکدیگر در فرمایشات حضرت علی از حقوقی که حاکم نسبت به مردم دارد،نقد مردم جامعه نسبت به حاکم است یعنی نقد مردم جامعه نسبت به حاکم موهبتیست برای حاکم نه ظلمی نسبت به او .

آنچه که در دل این تئوری ها نهفته است خصوصیت نقدپذیری از سوی حاکم برخاسته از مردم و نقد منصفانه از سوی مردم است .تأکیدم بر کلمه ی مردم در این دو خصوصیت که با یکدیگر تلازم هم دارند از این باب است که جامعه را از بالا به پایین نگاه نکنیم یعنی نگوییم که حاکم فلان خصوصیت بد را دارد،دیکتاتور است و مردم در دیکتاتوری یا ایجاد بسیاری خصوصیت بد در او بی تأثیر هستند .

اینکه در جوامع غربی دموکراسی در جان مردم رسوخ کرده و جامعه به غیر از دموکراسی به پاشنه ی دیگری نمی چرخد یا اگر بچرخد چرخشش دیر نمی پاید و می ایستد تفاوت بزرگیست که آن جوامع و ملت ها با ما ایرانیان دارند .ما که هنوز پای افتخار به میان می آید از کشورگشایی یا فلان سخن پادشاهانمان سخن می گوییم،ما که شاهمان طی حرکت مردمی سقوط می کند باز بعد از سال ها از نیکی های او یاد کرده و دیکتاتورپرستی می کنیم .انقلاب سال پنجاه و هفت نمونه ای از این خوی تاریخی مردمان ماست که از هر کسی دیکتاتور و شاه می سازند چه آن فرد پیشینه ی سلطنتی و پادشاهی داشته باشد،چه فقیهی باشد با خصوصیات کاریزماتیک و چه روضه خوانی که توانایی خاصی در الدرم بلدرم کردن هم نداشته است .

مردم ما یک روز آن قدر طرف را بالا می برند که روزی دیگر اگر از او بدی ای دیدند یا نمی پذیرند او هم می تواند اشتباه کند و شعار مرگ بر او و اعدام باید گردد و امثالهم سر می دهند یا اینکه اصلاً نمی پذیرند طرف بد کرده و او را چهره ای مقدس می پندارند .آن قدر از طرف تعریف و تمجید می کنند که یادش می رود او هم یک انسان است از خود این مردم و تصور می کند فردی مقدس است و برگزیده ی الهی و اگر کسی هم بر او نقدی می کند دشمن او و خداست و اگر هم فردی انتقادپذیر بوده باشد هم! در این پروسه ی دیکتاتورسازی تبدیل به یک دیکتاتور تمام عیار می شود .

تا زمانی که مردم جامعه ی ما انتقاد از خود و علایق و وابستگی هایشان را بر دیگران و جلوتر از آن ها بر خود و خانواده هایشان حرام می دانند و سعی در لاپوشانی عیب و ایرادهایشان دارند،دیکتاتورها ابتدا در خانه ها و سپس در جامعه و در سطح حاکمیت آن پایدار خواهند بود .

7 فروردین ماه 1390

کیــــــــــــه؟چیــــــــــــــــه؟

به نام خداوند مهربان

این چند وقت سخن خاصی برای گفتن وجود ندارد،فعلاً قصد دارم زندگی کنم و در زندگی واقعی و غیرمجازی،در حد توان،عیار حرف هایم را بسنجم .

وبلاگمان را هم که فیلتر کردند مبادا که گفته باشیم دوستش داریم .

چه میشود کرد دیگر،وردپرس و بلاگر را فعلاً از زیر تیغشان گذرانده اند بلکه 25 ام بهمن هم بیاید و برود و بعد بگویند ما دیکتاتور نیستیم،دیکتاتور فقط حسنی نامبارک بود و ما مبارکیم و از این حرف ها و از آن طرف اخوان المسلمین بیانیه ندهد و مشخص نشود که کدام ملت ذلیل است و کدام ملت پیروز و انقلاب از چه نوعش به کجا صادر شده .

بگذریم،فعلاً که فیلتریم!خودمان هم که تا چند روز آینده یک جورهایی فیلتر خواهیم شد،خدا بزرگ است،انشالله با همین وضع برای اندک خوانندگانمان،اندک نوشته هایم را پست خواهم کرد .

24 بهمن 1389